به نقل از «خبرگزاری برنا»

اطلاعات جدید از شبکه‌های عصبی مغز

تاریخ انتشار: ۱ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۷۳۹۱۶۰

دانشمندان اطلاعات جدیدی درباره شبکه‌های عصبی مغز انسان دست پیدا کردند.

خبرگزاری برنا- گروه علمی و فناوری؛ لوب گیجگاهی داخلی (MTL) مغز که نقشی مهم را در حافظه ایفا می‌کند، در میان افراد به طور قابل توجهی متفاوت است و همین امر تحقیق و مطالعه درباره این بخش را برای دانشمندان چالش برانگیز می‌کند.

در همین رابطه، اخیرا پژوهشگران در یک مطالعه از تصویربرداری عمیق روی افراد مختلف برای کشف شبکه‌های جدید قشری مرتبط با لوب گیجگاهی داخلی استفاده کردند و به اطلاعاتی در مورد حافظه انسان و پیشرفت‌های بالقوه تکاملی آن دست یافتند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

لوب گیجگاهی داخلی (MTL) سیستم حافظه انسان را در خود جای داده و طور کلی، شامل هیپوکامپ، قشر پاراهیپوکامپ، قشر پریرینال و قشر آنتورینال می‌شود. اما یک مشکل بزرگ در مطالعه لوب گیجگاهی داخلی، تنوع آناتومیکی زیاد آن در بین افراد است. در مطالعات قبلی جزئیات آناتومیکی ظریف بین بخش‌های لوب گیجگاهی داخلی که در نزدیکی یکدیگر قرار داشتند، نادیده گرفته می‌شدند، که به گفته دانشمندان، با این شیوه، جزییات مهمی از دست می‌رفت.

همچنین چالش دیگر در مطالعه MTL در انسان این است که این ناحیه مغز به شدت تحت تأثیر مصنوعات حساسیت قرار می‌گیرد و امکان دریافت سیگنال‌های با کیفیت خوب از این ناحیه مغز بسیار محدود است. حال در مطالعه حاضر، دانشمندان موسسه MPI CBS این چالش‌ها را با تصویربرداری MTL مرتفع کردند و آناتومی قشر پراکنده مرتبط با مناطق مختلف لوب گیجگاهی انسان را در افراد مورد بررسی قرار دادند.

دنیل رزنیک پژوهشگر ارشد این گروه تحقیقاتی می‌گوید: بنابراین به‌جای جمع‌آوری داده‌ها از افراد مختلف، داده‌های زیادی را از افراد مشابه جمع‌آوری کردیم که به طور چشمگیری دقت آناتومیکی مطالعه ما را افزایش داد. ما از تجربه و تخصص خود در زمینه تصویربرداری، عصب آناتومی و علوم اعصاب شناختی کمک گرفتیم و با ترکیب آنها، آناتومی MTL را با جزئیات زیاد مورد بررسی قرار دادیم. این روش به ما اجازه داد تا شبکه‌های قشری مرتبط با لوب گیجگاهی داخلی انسان را شناسایی کنیم که برای تحقیقات قبلی حافظه انسانی ناشناخته بودند.

کریستین دولر، مدیر بخش روانشناسی موسسه MPI CBS، می‌گوید: این یافته‌های جدید مهم هستند، زیرا حتی پس از سال‌ها تحقیق در مورد حافظه انسان، هیچ‌کس واقعاً نمی‌دانست که مناطق MTL چگونه با سایر قسمت‌های مغز انسان مرتبط هستند. شبکه‌های عصبی قشر انتورینال مغز برای ما بسیار جالب است، زیرا این یکی از اولین مناطق مغزی است که تحت تأثیر بیماری آلزایمر قرار می‌گیرد.

انتهای پیام/

 

 

  آیا این خبر مفید بود؟

نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: آلزایمر روانشناسی علمی و فناوری مغز مغز انسان حافظه انسان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۷۳۹۱۶۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چند واقعیت علمی که زیر پوست ما جریان دارد

خارش پوست یکی از علائمی است که ممکن است در بسیاری از بیماری‌های مختلف بروز کند.

به گزارش ایسنا، خارش یکی از علائم شایع عارضه‌های پوستی است.

در این مطلب به نقل از بی بی سی، به چند واقعیت علمی که زیر پوست ما جریان دارد، می‌پردازیم:

۱. برآورد تقریبی نشان می‌دهد که ما حدود ۹۷ بار در روز خودمان را می‌خارانیم.

۲. احساس خارش بر اثر تماس با حشرات و گیاهان به دلیل سمومی است که بر پوست ما به‌جا می‌گذارند. مواد سمی باعث آزاد شدن هیستامین‌ها در بدن می‌شوند که نوعی واکنش ایمنی بدن است. در این واکنش بافت‌های عصبی پیام‌های احساس خارش را به مغز ما می‌فرستند.

۳. احساس خارش، شبکه عصبی ویژه خود را دارد. تاکنون تصور می‌شد احساس خارش و درد، مسیرهای دریافت یکسانی دارند اما در سال ۱۹۹۷ مشخص شد احساس خارش، بافت‌های عصبی ویژه‌ خود را دارد.

۴. پیام‌های خارش بسیار به کندی منتقل می‌شوند. بافت‌های عصبی سرعت‌های گوناگونی دارند. پیام‌های لمس با سرعتی حدود ۳۰۰ کیلومتر ‌در ‌ثانیه انتقال پیدا می‌کنند. «درد ناگهانی» (برای مثال وقتی به‌طور اتفاقی دست روی شعله گاز قرار می‌گیرد)‌ با سرعتی حدود ۱۳۰ کیلومتر در ساعت منتقل می‌شود. احساس خارش با سرعتی حدود سه کیلومتر در ساعت انتقال پیدا می‌کند که کمی آهسته‌تر از سرعت راه‌ رفتن انسان است.

۵. احساس خارش مانند خمیازه کشیدن مسری است. دانشمندان با نمایش فیلم موش‌هایی که خود را می‌خارانند به گروه دیگری از موش‌ها به این موضوع پی‌بردند. پس از نمایش فیلم، موش‌های تماشاگر هم شروع به خاراندن خود کردند.

۶. احساس مسری خارش بخش کوچکی از مغز به نام هسته سوپراکیاسماتیک (بخش قدامی هیپوتالاموس) را فعال می‌کند. عصب‌شناسان هنوز به‌ طور دقیق عملکرد این بخش از مغز را در چگونگی مشاهده و تکرار عمل خاراندن درنیافته‌اند.

۷. خاراندن بهترین راه برای خلاص شدن از مهاجمان خارش‌آور است. خاراندن، به دور کردن حشرات موذی یا دفع اثر گیاهان سمی کمک می‌کند. همچنین باعث گشادی رگ‌های خونی و در نتیجه جریان بیشتر گلبول‌های سفید و پلاسمای خون برای از بین بردن اثرات سمی می‌شود. به همین دلیل است که با خاراندن، پوست سرخ و لکه‌لکه می‌شود.

۸. خاراندن احساس خوشایندی است چون باعث ترشح سروتونین در مغز می‌شود.

۹. خوشایندترین نقطه برای خاراندن در بدن مچ پاست. پژوهش‌ها این موضوع را نشان داده است.

۱۰. هرچه بیشتر خود را بخارانید احساس خارش بیشتر می‌شود. خاراندن پوست باعث آزاد شدن هیستامین بیشتر می‌شود و پیام‌های خارش بیشتری به مغز فرستاده می‌شود. اگر این کار را ادامه دهید باعث آسیب دیدن پوست و ایجاد زخم و عفونت می‌شوید.

۱۱. در بیماری‌های پوستی مانند پسوریازیس (صدفک) یا اگزما (درماتیت) چرخه خارش آزاردهنده می‌شود. در چنین مواردی آنتی‌هیستامین‌ تجویز می‌شود تا اثرات هیستامین را خنثی کند و احساس خارش را کاهش دهد.

۱۲. پژوهش‌ نشان داده است که خارش مداوم و مزمن به اندازه درد مزمن ناتوان‌کننده است. خارش مزمن از اثرات جانبی بیماری‌های گوناگونی مانند بیماری‌های کبدی و لنفوم است.